چند سال پیش اون وقتا که هنوز تلگرام و اینستا مد نشده بود اونوقتا که کسی نمیدونست #و@ یعنی چی بابام هر روز سخنرانی های الهی قمشه ای رو که از شبکه چهار پخش میشد گوش میکرد منم به اجبار و ناخودآگاه مجبور بودم گوش بدم چون گزینه ی دیگه ای نداشتم . همون سالا بود که باب راس هم از همون شبکه چهار پخش میشد . شاید ده یازده سالم بود ...شایدم کمتر یا بیشتر . گذشت . و موقعی ک سال های تحصیل در دوره راهمناییمو میگذروندم یادمه یه برنامه میداد از شبکه چهار به اسم : 'دو قدم مانده به صبح ' . مجریاش هم محمد صالح علای عزیز و رشید کاکاوند بودند . یه برنامه تو حال و هوای شعر و آرامش . اون وقتا هم مردم انقدر علاقه مند به شعر و موسیقی و هنر نبودند . شایدم بودن ولی نشون نمیدادن . به هر حال بهتر از الان بود که تو بیو اینستاشون یه جمله هایی مینویسند که آدم شاخ ...که چه عرض کنم دم هم در میاره . طرف یه هلو هاواریو رو به زور میگه اونوقت واسه من بیو انگلیسی زده . آقای x تمام اطلاعاتش از ادبیات همون یه جمله کلیشه ای و صد البته زیبای دکتر شریعتیه که میگه : دوست داشتن از عشق برتر است . و همین یه جمله رو تا میتونه کپی پیست میکنه . بدتر اینکه چار تا کتاب نخونده از این آدم ولی مدافع حقوق شم هست و دایه ی مهربونتر از مادر دکتر شریعتی . آخه زیاده روی تا چه حد .
عباس کیارستمی مرد . ولی واسه یه عده خوب شد . به هر حال تیپ روشنفکری و سینما دوستیو ...آخه خواهر من تو یه دفعه نشستی خانه ی دوست کجاست رو ببینی ؟ اونوقت پست تسلیت کپی میکنی که چه ؟
همین الان هم از آقا و خانم y بپرسی اسم بازیکنای اسپانیا رو بگو از aتا z رو برات میگه ولی بپرس محمد علی بهمنی کیه ؟ بپرس شهرداد روحانی کیه ؟ ببین چی جواب میگیری .
این قصه سر دراز دارد ....
دم //صد برگی ها گرم ... حداقل یکی تو رسانه فهم هنری و ادبی داره . بدون ادا در آوردن و سر و صدا کردن .
